H Μέδουσα κολυμπάει παντού

Καλώς ήρθατε! H Μέδουσα κολυμπάει και στο Facebook: Join

Γυμνός Νέος με Καπέλο στον Κάμπο (σαν τίτλος από πίνακα)

Όταν ξάπλωνε τα βράδια σκεφτόταν χωράφια με στάχυα, θαμπά χρυσά στάχυα, στο βάθος λίγους πράσινους θάμνους και ουρανό. Την είχε θαυμάσει από κοντά αυτή την εικόνα σιωπής στην Αντίπαρο. Του έγινε συνήθεια πριν κοιμηθεί να ονειρεύεται το σημείο που δεν ανέμενε τίποτα, ακουμπισμένος μάλλον άβολα στο χώμα. Μετά ο φακός άλλαζε θέση και εκείνος δεν αποτύπωνε πια αναμνήσεις αλλά φωτογραφίες. Ήταν στο κέντρο του κάμπου, στον ομφαλό του κόσμου ανάλαφρος. Μόνο ένα καπέλο τον χώριζε από τον ορίζοντα, να προστατεύει από την έκθεση στον ήλιο ό,τι είναι για να προστατευτεί.
Οι ώμοι των φίλων του τραντάζονταν από δυνατά γέλια. Εκείνος έπαιρνε πόζες λίγο αυτάρεσκα, κάπως ξαφνιασμένος κι ο ίδιος από την τόλμη του καλοκαιριού. Ακουγόντουσαν μόνο χάχανα και τζιτζίκια. Τελικά ακινητοποίησαν τη στιγμή στην κάμερα και έπιασε να ντυθεί, να πάνε παρακάτω. Όποτε θυμόταν την Αντίπαρο χαμογελούσε και ειδικά τα βράδια που ξάπλωνε. Επιστρέφοντας στην Αθήνα είχε με κάποια αδιόρατη συστολή καυχηθεί στους απόντες για τον αυθορμητισμό της ανδροπαρέας. Διασκέδασαν με την ψυχή τους, επιβεβαίωσαν τη φιλία τους και περίμεναν τον χειμώνα για να οδηγηθούν σε πιο σκληρές διαδρομές.
Ο χειμώνας όμως δεν ήρθε ποτέ, χιόνισε λιγάκι στις βουνοκορφές μόνο που δεν έφτασε ούτε το κρύο, ούτε η βροχή στην πόλη. Πέρασαν τα γενέθλια του, τα Χριστούγεννα, ξεφάντωσαν στις αποκριές χωρίς να τσούξουν τα μάγουλα, να σκάσουν τα χείλη. Περίεργοι καιροί και όλα παρόμοια. Δεν τον πείραζε ιδιαίτερα αν και του έλειψε καθισμένος στον καναπέ με λευκό κρασί και τα καλοριφέρ να καίνε στο φουλ, τρώγοντας σοκολάτα με αμύγδαλα να ακούει Gotan Project και τον ταιριαστό ήχο από τις σταγόνες που σκάνε στο μάρμαρο της βεράντας.
Έπειτα ήταν αυτή η σκόνη της Αφρικής που κάλυπτε με ένα στρώμα δυσφορίας τους δρόμους και την καθημερινότητα. Καθόλου δεν του άρεσε, τόσο που αναπολούσε εκείνες τις μέρες πριν μερικά χρόνια όταν έριξε ένα φόρτωμα χιόνι και σκέπασε τα πάντα. Αναγκάστηκαν όλοι να κάτσουν στα σπίτια τους να φάνε φακές, υποχρεώθηκαν να δραπετεύσουν από τους ρυθμούς της ζωής τους. Άλλωστε χωρίς την άγρια, ωμή αίσθηση του κρύου βγαίνοντας από μεταμεσονύκτιες κινηματογραφικές αίθουσες, χάνει την ομορφιά της η ασφάλεια της ζέστης. Ήθελε πριν μπει η άνοιξη να γράψει στους υδρατμούς στο τζάμι του αυτοκινήτου μια φορά το όνομα του. Είχε μια κρυφή ελπίδα πως ίσως να προλάβαινε ακόμα με λίγη τύχη να νιώσει τον χειμώνα που κι ας μην ήταν η αγαπημένη του εποχή η απουσία του τον είχε ανησυχήσει σαν μια προγραμματισμένη βόλτα στην εξοχή που επειδή δε βόλευε λιγάκι αναβλήθηκε.
______________________________________
Η πνευματική ιδιοκτησία αποκτάται χωρίς καμία διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της. Επισημαίνεται πάντως ότι απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος έργου (όσο αμφίβολης λογοτεχνικής αξίας και αν είναι), με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά, στο πρωτότυπο ή σε μετάφραση ή άλλη διασκευή, χωρίς γραπτή άδεια της υπογράφουσας.

«Κάτσε καλά γιατί θα γίνει του Αγίου Βαλεντίνου εδώ μέσα!..»

Στην 3η Λυκείου, μόλις το 2002, οι συμμαθήτριες μου κι εγώ κόψαμε γύρω στις 200 καρδούλες από φούξια/ροζ και άλλα παρεμφερή χρώματα χαρτόνια και τις κολλήσαμε στους τοίχους της τάξης μας ολόγυρα. Τότε ολόκληρη η σχολή Ουρσουλινών άρχισε να παρελαύνει στα διαλείμματα από το τμήμα μας προκειμένου να δει τα παράξενα. Βέβαια, ήμασταν 16-17, βαριά 18, σε τμήμα θηλέων, πηγμένες από το πολύ διάβασμα, γενικά ο κόσμος άκουγε Backstreet Boys και η Britney Spears ήταν ακόμα παρθένα.

Ακόμα και σ' αυτή την εποχή αφέλειας, η καρδούλα δεν συμβόλιζε κανέναν απολύτως έρωτα ή καψούρα, ήταν μάλλον η αντίδραση της καταπιεσμένης δημιουργικότητας και φαντασίας που βρήκε τρόπο να ξεπηδήσει εκτός προγράμματος, να προκαλέσει τη μουντή πραγματικότητα ενός ομολογουμένως συντηρητικού σχολείου. Πρέπει να παραδεχτώ ότι η ιδέα με τις καρδούλες ήταν δική μου και το αποτέλεσμα αισθητικά πολύ χαριτωμένο, μάλιστα πολλές από τις καρδούλες που κάποτε τις ξεκολλήσαμε τις φυλάω σε μια κούτα μαζί με τις υπόλοιπες φαεινές ιδέες των σχολικών ετών.

Ωστόσο τώρα πια είναι 2010, μεγαλώσαμε και η Britney Spears έκτοτε γέννησε. Ποια δικαιολογία έχει η κοινωνία μας για τον επιφανειακό τρόπο με τον οποίο ορίζει τον ρομαντισμό της; Είναι περασμένες τρεις και από ώρα έχει σημάνει συναγερμός στα ερτζιανά. Έτσι κι αλλιώς η μουσική παραγωγή της ποπ κουλτούρας φτωχαίνει όμως η αποψινή και αυριανή νύχτα είναι πραγματική δοκιμασία. Μετράω τα τραγούδια της αγάπης και χαίρομαι που δεν μπορώ να ταυτιστώ με το μήνυμα τους γιατί είναι λίγο και ακατάλληλο.

Γελάμε με τη φτήνια μας και λέμε πως δεν πειράζει μια μέρα του χρόνου σαν αυτή να είναι κιτς. Λέμε ακόμα πως και το κιτς είναι άποψη, το άγουστο και το υπερβολικό είναι αστείο και διασκεδαστικό μια στο τόσο, ισχυριζόμαστε. Όμως αποτυγχάνουμε να δούμε πως τελικά η μία αυτή μέρα δεν είναι και τόσο διαφορετική από τις όλες. Στην πορεία ξεχάσαμε πώς να είμαστε γνήσιοι, ειλικρινείς, γίναμε όντως βαλεντίνοι ταιριαστοί με τον καρνάβαλο.

Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, μεγάλη η χάρη του, άγνωστη μέχρι προσφάτως, βουτηγμένη στην παρακμή ενός ερωτισμού απρόσωπου, προκάτ μας παροτρύνει στο αυτονόητο. Το αυτονόητο δεν είναι όμως πια να παραδίνεται κανείς στον έρωτα αλλά να τον εξαγοράζει.

______________________________________

Η πνευματική ιδιοκτησία αποκτάται χωρίς καμία διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της. Επισημαίνεται πάντως ότι απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος έργου (όσο αμφίβολης λογοτεχνικής αξίας και αν είναι), με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά, στο πρωτότυπο ή σε μετάφραση ή άλλη διασκευή, χωρίς γραπτή άδεια της υπογράφουσας.

Adopt a Stray.gr!